Ik zie het aan Manou als zij zich goed voelt in een bepaald kledingstuk. Dat is superaantrekkelijk. Andersom merk ik dat bij mezelf ook. Ik moet een kledingstuk ‘voelen’. Als ik het niet voel, trek ik het weer uit. Dat kledingstuk kan per dag wisselen. Wat de ene dag voor kracht zorgt, kan de andere dag iets anders zijn.

Ik was een kind met heel veel energie, heel beweeglijk. Ik kon niet stilzitten. Ik had onrust in mijn hele lijf. Ik moest me altijd inhouden.

Ik ben inmiddels danser, dansdocent en maker. Ik voel zoveel liefde, mogelijkheden en vrijheid in dans. Op verschillende manieren zorg ik ervoor dat mensen aan het dansen raken, of dans kunnen zien en dans kunnen beleven. Het is iets universeels en verbindt mensen. Ik wil anderen laten ervaren wat dans hen kan brengen, omdat het mij zoveel geeft. Dat doe ik met kinderen, ouderen en mensen met een beperking. Zodat iedereen de kans krijgt met dans in aanraking te komen.

Ik wil met mijn voorstellingen het kind weer in hen wakker maken. Ik ben blij wanneer een kind, dat eerst heel terughoudend binnenkomt, zich na mijn voorstelling vrijer voelt om te bewegen. Dan is mijn doel bereikt.

Dat gevoel van inhouden, zat ook in mijn keuze voor kleding. Ik zag soms kleding in bladen of op internet die ik heel graag zou dragen, maar ik durfde niet. Ik durf nu steeds meer. Ik heb veel verschillende manieren om me te kleden, van lekker baggy- stoer, tot heel vrouwelijk. Het is mooi om te voelen dat ik steeds meer accepteer wie ik ben.’